Σε κλίμα έντασης και πολιτικής ανησυχίας η συζήτηση αναφορικά με την ακρίβεια και την αγορά έφερε στο προσκήνιο ζητήματα δομικά, που η κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη καλείται να αντιμετωπίσει αν και φαίνεται να επιλέγει τη ρητορική της παρουσίας χωρίς ευθύνη. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, από την πλευρά της αντιπολίτευσης , δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο για αμφιβολία. Η κυβέρνηση έχει επιτρέψει πάρτι για τους μεσάζοντες και τα ολιγοπώλια, ενώ ο μόνος χαμένος είναι ο απλός πολίτης.
Μητσοτάκης: Δεν είμαι ο Χάρι Πότερ
Στη δευτερολογία του στη Βουλή, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε να φέρει παραδείγματα: τιμές τροφίμων που εκτοξεύτηκαν. Τα ρεβύθια είδαν 15 φορές πάνω τη διαδρομή από το χωράφι στο ράφι, οι φακές επτά φορές, τα φασόλια τριπλάσια. Χάνουν οι αγρότες και κερδίζουν οι μεσάζοντες, υποστήριξε, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι επέτρεψε ή αγνόησε την ενίσχυση ολιγοπωλιακών δομών και αδιαφάνειας στην εφοδιαστική αλυσίδα. Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός αποδέχθηκε ότι γνωρίζω το άγχος πολλών γονέων, αλλά ταυτόχρονα έσπευσε να αποδώσει το κύμα ακρίβειας σε εξωγενείς παράγοντες: πανδημία, πόλεμος στην Ουκρανία, διεθνές φαινόμενο. Στη συνέχεια, σημείωσε πως δεν είμαι μάγος ούτε Χάρι Πότερ.
Η αντιπολίτευση επιδιώκει να αναδείξει τη σχέση μεταξύ δομικών προβλημάτων της αγοράς και κυβερνητικών επιλογών στην κατεύθυνση πως όταν οι τιμές των πρώτων υλών εκτοξεύονται, όταν η διαδρομή από το χωράφι στο τραπέζι γίνεται φουσκωμένη, η ζημιά δεν είναι ο εξωτερικός εχθρός, αλλά το εσωτερικό σύστημα. Η κυβερνητική απάντηση ότι αυξήσεις τιμών υπήρξαν και στην ΕΕ και ότι αντιστάθμισαν με αύξηση εισοδημάτων φαίνεται να χάνει από το γεγονός πως οι πολίτες βλέπουν τη δαπάνη να μεγαλώνει αλλά όχι τις απολαβές τους να ισοσταθμίζουν.
Φως στο πάρτι της αγοράς: ποιοι κερδίζουν;
Ο κ. Μητσοτάκης με τις δηλώσεις του έστειλε μήνυμα: Δεν μπορώ να τα ελέγξω όλα. Το επιχείρημα: το παγκόσμιο κύμα ακρίβειας, η εφοδιαστική κρίση, ο πόλεμος — όλα έξω από εμάς. Η αντίδραση; Μετριοπαθής, χωρίς δράση. Ο ίδιος ανέφερε πως είναι μύθος ότι έχουμε το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη και πως εσείς βαφτίζετε το κρέας ψάρι. Το πρόβλημα όμως για την αντιπολίτευση είναι πως η διαχείριση δεν είναι μόνο θέμα εξωγενών κραδασμών αλλά και εσωτερικών επιλογών, επιλογών που δημιούργησαν κατά τον Ν. Ανδρουλάκη τις αλυσίδες των υπερτιμολογήσεων και των υπεραπόδοσεων για κάποιους λίγους. Η αντιπολίτευση ζητά μια σειρά από μέτρα: έλεγχο τιμών, ενίσχυση παραγωγών, χαλάρωση μεσαζόντων, διαφάνεια στην εφοδιαστική αλυσίδα. Όχι μόνο δηλώσεις συμπάθειας προς τον αγωνιούντα γονέα ή τον μικρό επαγγελματία, αλλά πολιτικές ανατροπής της λειτουργίας που αφήνει τον πολίτη να πληρώνει. Η κυβέρνηση, από την άλλη, φαίνεται να επενδύει σε μια στρατηγική επικοινωνίας: τοποθετεί τον εαυτό της ως διαχειριστή κρίσης αλλά αποποιείται την ευθύνη της αλλαγής των κανόνων του παιχνιδιού.