Ανθολογίο: Ένα Ταξίδι Στα Παιδικά Μας Χρόνια
Ταξίδι Στα Χρόνια Του Σχολείου: Το Ανθολόγιο Των Παιδικών Μας Χρόνων
Ανθολόγιο: Οι περισσότεροι από εμάς, όταν ήμασταν μικροί, είχαμε ακούσει είτε από τους γονείς μας, είτε από τους παππούδες μας το παραδοσιακό παιδικό τραγούδι «Ντίλι, Ντίλι, το καντήλι…..». Άλλοι το γνωρίσαμε μέσα από το ανθολόγιο της πρώτης δημοτικού.
Σε όλους όμως μας έκανε εντύπωση και έμεινε χαραγμένο στην παιδική μας μνήμη. Το «Ντίλι, Ντίλι, το καντήλι…..» είναι ένα διδακτικό κλιμακωτό τραγούδι από τον Μαρμαρά Προποντίδας, που ασκεί τα παιδιά μέσα από την επανάληψη, στην κατανόηση λογικών αλληλουχιών. Το τραγούδι αυτό τραγουδιόταν στη Βιθυνία της Μικράς Ασίας, στην περιοχή της Σηλυβρίας της Ανατολικής Θράκης και στον Πόντο με κάποιες παραλλαγές.
Ντίλι-ντίλι-ντίλι, ντίλι το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Hρθε ο ποντικός, πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και η γάτα, έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Hρθε και ο σκύλος κι έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Hρθε και το ξύλο και σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε κι η φωτιά κι έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Hρθε και το ποτάμι κι έσβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ήρθε και το βόδι, ρούφηξε το ποτάμι που ’σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ήρθε και ο λύκος κι έφαγε το βόδι που ρούφηξε το ποτάμι που ’σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Νά τος και ο κυνηγός και σκότωσε το λύκο που έφαγε το βόδι που ρούφηξε το ποτάμι που ’σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι. Ντίλι-ντίλι-ντίλι, ντίλι το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975
Πηγή